شعله (Flame)

شعله يک مخلوطي از گازهاي درخشان در حال سوختن مي باشد. در يک شعله ي معمولي گاز به عنوان سوخت با اکسيژن هوا ترکيب مي شود و نور و گرما توليد مي شود. هنگامي که يک شمع روشن مي شود ، گرماي شعله ي کبريت، چربي موجود در موم (پارافين) يا پي که فيتيله را احاطه کرده است ذوب مي کند. چربي مايع (که سوخت شمع مي باشد) از فيتيله بالا مي آيد و بوسيله ي گرما به گاز تبديل مي شود و يک شعله توليد مي کند. شعله شامل سه منطقه ي مخروطي شکل مي باشد: منطقه ي بدون احتراق؛ اين منطقه بدون رنگ و در اطراف فيتيله مي باشد و از هوا و گازي که براي سوختن بسيار سرد است تشکيل شده است.
منطقه ي احتراق کامل؛ اين منطقه يک منطقه ي بيروني و غيرقابل رؤيت مي باشد که در آن پيوند هيدروژن و کربن منواکسيد با اکسيژن کامل مي شود. در اين منطقه به جاي نور گرما توليد مي شود، زيرا اکسيژن کافي براي ترکيب با همه ي هيدروژن و کربن وجود دارد.
گرماي يک شعله بوسيله ي افزايش ميزان اکسيژن و بنابراين افزايش اندازه ي منطقه ي احتراق کامل، قابل افزايش است. از اين قاعده در چراغ بونزن استفاده مي شود.
منبع: Howstuffworks.com